সময়: মানুহৰ আটাইতকৈ মূল্যৱান সম্পদ, হয়তো ইয়াৰ প্ৰকৃতি কিমান সীমিত হোৱাৰ বাবে। কাৰণ আমি অন্তহীনভাৱে টকা উপাৰ্জন কৰিব পাৰো, কিন্তু সময়ৰ লগে লগে আমাৰ সকলোৰে ষ্টক সীমিত। এই কাৰণেই জ্ঞানীসকলেও নিজৰ সময় অতি সতৰ্কতাৰে কটায়। আৰু সেইটো কেনেকৈ কৰা হয়? আপোনাৰ জীৱনত কোনো মূল্য যোগ নকৰা যিকোনো কামৰ বাবে অত্যধিক ব্যস্ত হৈ।

যদি আমি সঁচা কথা কওঁ, তেন্তে আপোনাৰ বেছিভাগ সময় বিশেষকৈ যৌৱনত ব্যস্ত থকাটোৱেই উত্তম আপুনি যেতিয়ালৈকে কৰ্ম-জীৱনৰ ভাৰসাম্য বজাই ৰাখিব পাৰে তেতিয়ালৈকে জীয়াই থকাৰ উপায়। কিন্তু সঁচাকৈয়ে ব্যস্ত হোৱা আৰু কেৱল আনৰ আগত আপুনি বুলি কোৱাৰ মাজত পাৰ্থক্য আছে।

আমাৰ সকলোৰে এটা বা দুটা দৃষ্টান্ত থাকিব পাৰে য'ত আমি ব্যস্ত হোৱাৰ অজুহাত হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিছিলোঁ যিবোৰ কামৰ পৰা ওলাই আহিব পাৰো আমি কৰিবলৈ আগ্ৰহী নহয়। গতিকে, কোনোবাই আমাৰ লগতো একে কাম কৰিলে আচৰিত নহ’ব? বাৰু, টেবুলবোৰ ঘূৰাই দিলে কথাবোৰ একে নহয়, অৰ্থাৎ এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰ আমাৰ সকলোৰে একে নহ’লহেঁতেন।

কিন্তু কোনটো উত্তৰ উপযুক্ত হ’ব? সেইটোৱেই আমি ইয়াত কথা পাতিবলৈ আহিছো৷ ক্ষমা কৰিব, মই ব্যস্ত হৈ আছো যিবোৰ আপুনি কঠিন পৰিস্থিতিত ধৰা পৰিলে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে .

কেনেকৈ কৰিব লাগে কোনোবাই ব্যস্ত হৈছো বুলি ক'লে উত্তৰ দিয়ক (ক্ষমা কৰিব মই ব্যস্ত হৈছো উত্তৰ দিয়ক)

ক্ষমা কৰিব, মই ব্যস্ত হৈ আছো পৰৱৰ্তী ব্যক্তিৰ প্ৰকৃত সমস্যা বা অজুহাত যিয়েই নহওক কিয়,বিনিময়ত কিবা এটা ক’ব লাগিব নহয়নে? বাৰু, ইয়াত কিছুমান উপযুক্ত সঁহাৰি দিয়া হ’ল যিবোৰ আপুনি তেওঁলোকক পঠাব পাৰে:

“এয়া সম্পূৰ্ণ ঠিকেই আছে। আশাকৰোঁ আপোনাৰ সকলো ঠিকেই আছে।’

এই সঁহাৰি সেইসকল লোকৰ বাবে সংৰক্ষণ কৰক যাৰ সততাক আপুনি শপত খাব পাৰে বা যিসকল লোকে আপোনাৰ বাবে সদায় আছে। কাৰণ যেতিয়া কোনোবাই সাধাৰণতে আপোনাৰ সৈতে সময় কটাবলৈ ভাল পায় আৰু সহায় কৰিবলৈ আগ্ৰহী হয়, তেতিয়া সম্ভাৱনা থাকে যে তেওঁলোকে আপোনাক নিজেই নাকচ কৰাৰ বাবে দুখ অনুভৱ কৰিব।

গতিকে, তেওঁলোকক বেয়া অনুভৱ কৰাতকৈ, আপুনি কেনেকৈ ই কোনো ডাঙৰ কথা নহয় সেই কথা কৈ তেওঁলোকক ভাল অনুভৱ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব লাগে। ইয়াৰ উপৰিও, আপুনি তেওঁলোকক সুধিব লাগে যে তেওঁলোকে ভালেই আছে নেকি কাৰণ ইয়াৰ দ্বাৰা দেখা যায় যে আপুনি কেৱল আপোনাৰ কামৰ প্ৰতিয়েই নহয়, তেওঁলোকৰ বিষয়েও চিন্তিত। এই ধৰণৰ সঁহাৰিয়ে নিশ্চিত কৰিব যে মানুহে আপোনাক ইচ্ছাকৃতভাৱে না নকয় কাৰণ তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ প্ৰতি আপোনাৰ প্ৰকৃত চিন্তাৰ বিষয়ে সচেতন হ’ব।

“কোনো সমস্যা নহয়। যিয়েই নহওক ই জৰুৰী নাছিল।’

ধৰি লওক কোনোবাই আপোনাক কৈছিল ক্ষমা কৰিব, মই ব্যস্ত হৈ আহিছো, আৰু তেওঁলোকৰ সঁহাৰি অজুহাত নেকি সেইটো আপুনি নিশ্চিত হ’ব নোৱাৰে . আপুনিও তেওঁলোকৰ লগত ইমান ঘনিষ্ঠ নহয় যে তেওঁলোকৰ ব্যৱসায়ত খোজ কাঢ়িব পাৰে৷ আপুনি তেওঁলোকক কি ক’ব? বাৰু, ওপৰত উল্লেখ কৰা সঁহাৰিটো এনেকুৱা পৰিস্থিতিৰ পৰা ডজ কৰাৰ এক ক্লাছিক উপায়। ই তেওঁলোকক বুজাব যে যিয়েই নহওক কিয়, আপুনি নিজেও সহজেই কৰিব পাৰিব।

ইয়াৰ আন এটা গোপন সুবিধাও আছেসঁহাৰিও। তেওঁলোকক ক’লে যে ই জৰুৰী নহয়, আপুনি তেওঁলোকক পৰিস্থিতিটো উদ্ধাৰ কৰাৰ আন এটা সুযোগো দিব আৰু ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে এটা বিকল্প পৰিকল্পনা কৰিব৷ যদি কৰে, তেন্তে তেওঁলোকক প্ৰকৃত বুলি ধৰি ল’বলৈ নিঃসংকোচে অনুভৱ কৰক; আৰু যদি তেওঁলোক নহয়, তেন্তে আপুনি ইতিমধ্যে জানে যে আপুনি কি কৰিব লাগিব: এজন বেলেগ ব্যক্তি বিচাৰি উলিয়াওক, বা নিজেই কামটো সম্পন্ন কৰক।

“মই সেইটো বুজি পাওঁ, কিন্তু আপুনি অনুগ্ৰহ কৰি সময় উলিয়াবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰিবনে? ভৱিষ্যত?”

যদি এই ব্যক্তিজনৰ পৰা আপুনি বিচৰা অনুগ্ৰহটো গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু আন কোনোৱে কৰিব নোৱাৰে, তেন্তে উত্তৰ হিচাপে না বুলি লোৱাটোৱে কাম নকৰিবনে? ই আৰু কৌশলী কাৰণ আপুনি জানিলেও তেওঁলোক প্ৰকৃত নহয়, তথাপিও আপুনি তেওঁলোকক এই বিষয়ে মাতিব নোৱাৰে কাৰণ তেওঁলোকে আপোনাক পিছত কিয় সহায় কৰিব বিচাৰিব?

এই ৰহস্যৰ পৰা ওলাই অহাৰ আটাইতকৈ নিৰাপদ উপায় হ'ল কোৱা আপুনি তেওঁলোকৰ পৰিস্থিতি কেনেকৈ বুজি পায় আৰু তেওঁলোকক ইয়াৰ বাবে সময় উলিয়াবলৈ অনুৰোধ কৰিব। অন্ততঃ সেইটোৱেই সঁচাকৈয়ে কামটো সম্পন্ন কৰাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।